ازدواج به روش مدرن یا سنتی؟

می‌گفت ما جوان‌ها دو راه بیشتر برای ازدواج نداریم. یا باید مثل قدیم، سنتی ازدواج کنیم و در مراسم خواستگاری به هم معرفی شویم و بلافاصله قرار عقد و عروسی‌مان گذاشته شود؛ یا اینکه خودمان قبل از شروع زندگی طرف مقابل‌مان را بشناسیم و انتخاب کنیم. می‌گفت من آدمی نیستم که سنتی ازدواج کنم، می‌خواهم امروزی باشم...

قصه از کجا شروع شد؟

تقریبا سه ماه است که با پیام آشنا شده‌ام. رفته بودم توی پاساژ برای تولد مامانم هدیه بگیرم که شاید برای بار چهارم به طور اتفاقی دیدمش. این بار جلو آمد و خودش را معرفی کرد. گفت این نمی‌تواند تصادفی باشد که ما تا به حال چند بار در این مکان یکدیگر را دیده‌ایم. می‌گفت از همان اولین‌بار دلبسته من شده و خواسته با او تماس بگیرم.  گفت خدا تو را سر راهم گذاشته تا نیمه گشمده‌‌ام را پیدا کنم. حرف‌هایش دلم را لرزاند و آشنایی ما شروع شد. چند بار به رستوران و سینما رفتیم. یک ماه گذشته بود و من شیفته او و کارهایش شده بودم. تا اینکه دوستم با من تماس گرفت و گفت پیام دانشجوی اخراجی است. من حرف‌های دوستم را به پای حسادتش گذاشتم اما آنچه مرا ترساند، غیرتی شدن افراطی پیام بود. دیروز برای اینکه فکر می‌کرد یک راننده به من نگاه کرده، او را کتک زد و طوری شیشه ماشینش را شکست که دست من هم زخمی شد. تا به پیام حرفی می‌زنم، می‌گوید: «تو همه‌ش می‌خواهی رابطه‌مان را به هم بزنی!»

مشکل عمده ما با شما جوان‌ها دقیقا این است که یا بسیار اهل افراط هستید و یا اهل تفریط. یا می‌گویید سنتی ازدواج می‌کنیم و ناگهان و با عجله زیر یک سقف قرار می‌گیرید و یا از گروهی هستید که چند ماه یا سال با طرف مقابل خود رفت و آمد دارید و بدون اطلاع خانواده‌ها، به سمت عواطف می‌روید و تا به خودتان بیایید می‌بینید مغزتان قفل شده و هیچ منطقی در آن جای نمی‌گیرد. در حالی که شما می‌توانید با شیوه‌ای میانه (بین مدرن و سنتی) با هم آشنا شده و ازدواج کنید، اگر این دوستی‌ها به قول خود شما جوان‌ترها قرار باشد مدتی ادامه یابد تا ببینید به درد هم می‌خورید یا نه، این سرمنشا همه بدبختی‌هایتان خواهد شد. چون در همین مدت اندک دلبسته هم می‌شوید و دل‌تان، عقل‌تان را توجیه خواهد کرد. اگر شما دختر خانم یا آقا پسر جوان در خواب هستید ما می‌توانیم با آگاهی دادن به موقع شما را از خواب بیدار کنیم اما اگر خودتان را به خواب زده‌اید فقط می‌گوییم یادتان باشد که خودتان انتخاب کردید عقل و فهم و احساس‌تان را به بازی بگیرند.

  ولی پیام این طوری نیست. حتی می‌گوید به والدینم ربطی ندارد که من چه کسی را دوست دارم. اما اگر الان به پدر و مادرت بگویی، می‌گویند باید عقد کنید و من آماده عقد نیستم.

: مگر می‌شود که یک دختر یا پسر در بافت خانواده تربیت شده باشد و با شخصیتی سالم و انسانی باشند ولی حتی نظر والدینش را در این مورد نپرسد؟ وقتی این آقا پیام شما منطقی به نظر می‌رسید که می‌گفت: لطفا درمورد صحت گفته‌ها و هویتم تحقیق کنید و در صورت تمایل اجازه بدهید با شما و خانواده‌تان آشنا شوم.»اولین گام شما در اولین برخورد با طرف مقابل باید به سمتی باشد که نحوه شکل‌گیری شخصیت او را جستجو کنید. کسی که با یک تلنگر از جا می‌پرد، فحش می‌دهد یا واکنش نشان می‌دهد، یک ذره عصبی نیست، بلکه مبتلا به بیماری جدی است. رفتارهایی که شما به آن می‌گویید غیرتی شدن، در واقع ناشی از اختلال شخصیت «مرزی» زندگی بلندمدت با او مرگ‌آور است.رفتارهایی که به دوست داشتن زیاد تعبیر می‌شود می‌تواند گویای شخصیت وسواسی طرف مقابل و یا بیماری سوءظن اوست.

ما که نمی‌توانیم بفهمیم یک فرد هویت خودش را درست می‌گوید یا در حال نقش‌بازی کردن است!

 بله، ولی می‌توانید آن اطلاعات را بررسی کنید. باید در همان هفته‌های اول، قبل از آنکه به قول خودتان دلشیفته شوید با یک مشاور ازدواج صحبت کنید. بسیاری از رفتارهای بیمارگونه جذابیت دارند و به همین دلیل مردم برای آنها تعبیر و تفسیر درست می‌کنند ولی شما که قرار است با او در طولانی‌مدت زندگی کنید باید نسبت به آن حساس باشید و بررسی کنید.

من می‌دانم اگر به پیام بگویم بیا برویم مشاوره و یا دوست دارم به طور اتفاقی یک قرار در پارک یا سینما با پدر و مادرهایمان بگذاریم، قبول نمی‌کند و بالاخره یک دلیلی می‌آورد که نباید این کار را بکنیم.

ولی این کار شما را راحت‌تر می‌کند تا به این باور برسید. آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است؟ ضمنا شما ممکن است اتفاقی در فلان سینما من یا یکی از دوستان‌تان را ببینید، پس می‌توانید با درایت و هوشیاری قراری بگذارید تا والدین شما با هم آشنا شوند. ما به هیچ وجه توصیه نمی‌کنیم حتی برای مدت بسیار کوتاه، دختر و پسر مستقلا و بی‌خبر از خانواده با هم آشنایی داشته باشند ولی مانعی ندارد که با نظارت خانواده‌ها مدتی یکدیگر را محک بزنند. چون دختر و پسرهای مشکل‌دار که هدف مشخصی از این آشنایی ندارند، با این ترفند (روابط میانه سنتی و مدرن) از میدان به در شده و هویت دروغین خود را فاش خواهند کرد.

حل مشکل با همسر کاملا اصولی!

چه چیز سبب موفقیت زندگی مشترک می شود؟

تحقیقات به روشنی اثبات کرده اند که در جریان یک بحث خانوادگی دو راه حل در پیشروی زوجین قرار دارد: یا می توانند  از شدت عصبانیت به در و دیوار بد و بیراه بگویند و یا اینکه تصمیم بگیرند به طور کلی از وارد شدن به بحث و مشاجره خودداری کنند؛ نکته ای که شاید کمتر کسی به آن توجه می کند این است که چرا هیچ کس دلیل سست شدن بنیان های خانوادگی را نمی داند؟ در جستجوی حقیقت پیرامون این مطلب که چه چیز سبب از بین رفتن زندگی زناشویی می شود و چه چیز توانایی آنرا دارد که پایه های ازدواج را محکم کند، واقعیت این است که همه چیز به نحوه برقراری ارتباط کلامی بستگی دارد. اغلب روند گفتگوها حتی در حضور مشاورها نیز درست پیش نمی رود. اگر با دید مثبت به خیلی از مواردی که سبب ایجاد مشکل می شوند، نگاه کنیم دور از انتظار نیست که خودشان می توانند به عنوان نوعی منبع وحدت بیشتر به شمار روند و پیوندهای عاطفی میان زوجین را بیش از پیش تقویت نمایند. حتی دعوا کردن، جر و بحث و گله و شکایت کردن جزء موارد طبیعی ارتباطی هستند و نشان از سلامت یک ارتباط دارند. تعداد بسیار زیادی از افراد هستند که تصور می کنند اگر دعوا نکنند ثبات و سلامت ارتباط خود را تضمین کرده اند و اکثراً تلاش می کنند که پرچم "ما اصلاً دعوا نمی کنیم" را بر فراز خانه خود افراشته نگه دارند. موفقیت حقیقی زمانی حاصل می شود که دو نفر بتوانند تفاوت های ذاتی یکدیگر را متوجه شده، آنها را بشناسند، و بپذیرند. تنها در این صورت است که دو نفر می توانند عشق واقعی خود را نثار یکدیگر کرده و از ثمرات واقعی ازدواج بهره بگیرند.

شما هیچ دو زوجی را پیدا نمی کنید که مشکلاتشان را با اتکا به یک شیوه ی همسان حل کنند و همچنین تعریف زوجها از مقوله ی "حل کردن مشکل" نیز به طور کلی از یک خانواده به خانواده دیگر کاملاً متفاوت است. خانواده های سالم عموماً از سه تکنیک زیر برای حل مشکلات شان بهره می گیرند:

بررسی و تائید: اغلب با اتکا به این روش زوجین با یکدیگر مصالحه و سازش می کنند، و مشکلاتشان را برای رسیدن به توافق دو جانبه حل می کنند. در این گروه  حتی در داغترین نقطه ی بحث هم باز این اجازه را به همسر خود می دهند که حرف های دلش را بزند و به او این اعتبار را می دهند و حرف های او را با ارزش می پندارند حتی اگر نظر شخصی شان چیز دیگری باشد و اصلاً با او موافق نباشند. با بکارگیری این شیوه به مرور زمان نوعی احترام دو جانبه در ارتباط حکمفرما می شود و به مرور زمان از تعداد دفعات بحث و مشاجره ای که ممکن است زوجین با آن روبرو شوند کاسته می شود.

 

دگرگونی متغیر:

دو طرف جوش می آورند و یک بحث داغ راه می افتد و نهایتاً هر کس بحث را به سوی دلخواه سوق می دهد.حال چطور افرادی که نحوه صحیح جر و بحث را نمی دانند باز هم می توانند زندگی خوب و خوشی را دنبال کنند؟ البته حقیقت اینجاست که همه زوج هایی که تا این حد با هم دعوا و جر و بحث می کنند، اینقدر خوشحال نیستند و زندگی پایداری را دنبال نمی کنند. به همین دلیل هم هست که ما آنها  را "دگرگونی متغیر" نام نهاده ایم، چرا که در یک لحظه تا آخرین حد با هم دعوا می کنند، اما لحظه ای بعد هیچ چیز به دل نمی گیرند و دعوا را به دست فراموشی می سپارند و چون از حس بخشش بالایی برخوردار هستند به آسانی می توانند در کنار هم به آرامش برسند.

اجتناب و فرار از مشاجره: زوجین با هم توافق می کنند که کاملاً طبیعی است که در موردی خاص با هم موافق نباشند و سعی می کنند تفاوت ها را همانگونه که هستند بپذیرند و به زندگی ادامه دهند. افرادی که در این گروه جای می گیرند احساس می کنند که حق آنها در زندگی به اندازه همسرشان است. به تمام انسان ها به یک چشم نگاه می کنند، حقوق همه افراد را مساوی می دانند، و افراد مستقلی هستند و انگیزه ی آنها برای ازدواج نمایان ساختن خصوصیت های منحصر بفردشان می باشد. در حقیقت در بیان احساسات خود به یکدیگر خیلی راحت هستند، هیچ تعللی در ابراز احساسات خود نشان نمی دهند، و افراد رک و روراستی هستند. این قبیل ازدواج ها خیلی شور و هیجان بالایی دارند و افراد نسبت به هم احساسات زیادی دارند. و اما کسانیکه از شیوه "اجتناب و فرار" استفاده می کنند مثل این است که اغتشاشات، آشوب، و جنجال یک طوفان سهمگین را به قصد رسیدن به آبهای آرام ساحل تابستان ترک می نمایند. اتفاقات خاصی در این قبیل زندگی ها نمی افتد. نام دقیقتر این قبیل زوج ها "کوچک کننده مشاجرات" است. با جای اینکه که بیایند و بنشینند و در مورد اختلافاتشان با هم بحث کنند جریان را خیلی ساده گرفته و از آن می گذرند و به نوبه خود در ازدواج موفق هستند.

تحقیقات نشان داده هر سه شیوه کاملاً به یک اندازه مفید هستند و هر زوجی بسته به شرایط شخصیتی زن و مرد می تواند در شرایط مختلف آنها را به کار گیرد.

شفاف سازی در زندگی مشترک

واژه های آلوده شده در زندگی زناشویی را تمیز کنیم!

بعضی از واژه ها در زندگی زناشویی نیاز به تمیز کردن و شفاف سازی دارند و درست معنا نمی شوند. در این مقاله سعی داریم اتفاق ها و رفتارهایی را توضیح دهیم که در فرهنگ عامه به شکل خوبی از آن ها یاد می شود اما ارائه ی آن ها بعضی وقت ها، بازی افراد با دیگران است! بعضی از این بازی ها خواسته و بعضی هم ناخواسته انجام می شود. هر کدام از این واژه ها در مقطعی به کار گرفته می شود اما به هر جهت به دست آوردن یک دید کلی از آن ها، شاید بتواند در لحظه هایی که شرایط بحرانی را می گذرانید، به یاری شما بیاید.

در این جا به توضیح تعدادی از این واژه های مهم می پردازیم:

انسان ها دارای اعتقادها و علاقه هایی هستند که در سرشت شان، شکل گرفته و شخصیت آنان را ساخته است. برای به هم پیوستن دو نفر، این خصوصیت ها هستند که شدنی بودن این امر را ممکن یا ناممکن می سازند. در فرهنگ عامه، دو نفر که دارای خصوصیت های یکسانی باشند و دید و استنباطی شبیه یکدیگر از مسائل بیرون و درون داشته باشند، افرادی که با یکدیگر تفاهم دارند، خطاب می کنند! این کلمه در واقع دلیل اصلی برای انتخاب یک همسر مطلوب از سوی افراد بیان می گردد. از هر دختر و پسری که سؤال کنید برای انتخاب همسر، چند فاکتور مهم است، بلافاصله عنوان می کند باید با هم تفاهم داشته باشند اما متأسفانه این کلمه در جای خودش به کار گرفته نشده است.

تفاهم از نگاه عام، به این معناست که افراد از یک موضوع، برداشت مشترکی داشته باشند و در نتیجه بتوانند همدیگر را در زندگی درک کنند. افراد برای شناسایی یکدیگر و پیدا کردن وجود یا عدم وجود تفاهم، به طور معمول شروع به ابراز و ارائه شرایط و خصوصیت ها و علایق خود در موضوع های مختلف می کنند و در صورت یکی بودن آن ها، بسیار خوشحال می شوند که با هم تفاهم دارند اما این رابطه در صورت منجر شدن به ازدواج، افراد را تبدیل به زوج های ناموفق می کند! آنان مانند هزاران زن و شوهری هستند که در اطراف خود می توانید بیایید و ببینید که چگونه با وجود داشتن عشق و علاقه و تفاهم در ابتدا، اکنون مشکل های عجیبی در زندگی شان نمود پیدا کرده است چرا که معنای صحیح کلمه تفاهم، چیز دیگری است. تفاهم یعنی درک وضعیت و قبول شرایط در لحظه مناسب.

انسان ها هر کدام دارای خصوصیت های بد و خوب و یک سری عقیده ها و واکنش نسبت به اطراف شان می باشند. تفاهم، این نیست که این واکنش ها یکی باشد، بلکه پذیرفتن یک واکنش به دور از قضاوت است. به راحتی می توان با افرادی که دارای بزرگ ترین اشکالات از هر نظر هستند، زندگی راحت و آرامی داشت به شرطی که این ایرادها، از سوی شما پذیرفته شود اما فقط کافی ست بخواهید خلاف این عمل کنید، نتیجه واضح است!

در حقیقت، باید معنای صحیح واژه را بپذیرید. در زمان شناسایی، به جای یافتن نقاط مشترکی که با هم دارید، به میزان قبول یا عدم قبول خصوصیت های غریب شخصیت همدیگر بپردازید. یافتن این که چه نقاط مشترکی دارید، برای داشتن تفاهم، بسیار خوب است اما بررسی میزان پذیرش این اختلاف ها، برگ برنده شما خواهد بود.

از خودگذشتگی و ایثار

همه  افراد دارای خواسته ها و شرایطی هستند که شخصیت شان را می سازد. برخی افراد در شروع یک رابطه، شروع به پنهان کردن این خواسته ها کرده و خصوصیت های بد و خوب خود را مخفی می سازند. این کار، انرژی زیادی می طلبد و به مرور زمان، باعث خستگی و ضعف فرد شده و ناگهان فرد موضوعات پنهان شده را نمایان می کند و این اشتباه بزرگی است که در ابتدای زندگی زناشویی برخی افراد، رخ می دهد. این گروه، دارای رفتارهای ناخودآگاهی هستند و به گمان خود، در رابطه با طرف مقابل، خود را فراموش کرده و از خودگذشتگی نشان می دهند غافل از این که معنای این کلمه را اشتباه متوجه شده اند و بعد از ازدواج، این خصوصیت ها کم کم خود را نمایان کرده و مشکلات بعدی را به وجود می آورند.

بنابراین برای به دست آوردن کسی، بازی نکنید. خود را دیگری نشان ندهید و خود را حذف نکنید. هر کس هر قدر هم که ارزشمند باشد، اگر قرار باشد برای بودن با او، شما در مقابل خود قرار بگیرید، حماقت بزرگی مرتکب شده اید. از خود واقعی تان نگذرید و آن را سرکوب نکنید تا تنها نقش بازی کنید بلکه با تفاهم (به معنای جدید)، به هم بپیوندید.

زندگی مشترک

متأسفانه در ارائه این کلمه، تا حد زیادی اغراق شده است. زندگی مشترک، تصویری از زندگی است که همه زوایای

آن برای هر دو شریک، آشکار و واضح است اما متأسفانه این چنین پیداست که افراد فکر می کنند در زندگی مشترک، باید همه چیز با هم تقسیم گردد. آنان چیزی را از یکدیگر می گیرند که به راحتی فقدان آن، زندگی افراد را نابود می کند؛ یعنی فقدان مکان و حریم تنهایی. منظور از این خلوت، خلوت های لحظه ای، مسائل غار تنهایی آقایی و یا چاه فروریزی خانم ها نیست بلکه چیزی ست که باید آن را «حریم فردی» نامید. اگر این حقیقت که هم زن و هم مرد، در برخی از اوقات نیاز به زمانی برای رؤیاپردازی برای خود دارند را فراموش کنیم، به طور قطع اشتباه بزرگی را مرتکب شده ایم.